Home

Where is home to you?
Personally, one answer simply doesn't exist.
Home is Skopje.
Home is the City Park in spring and summer, with a cup of lemonade from Velo Kafe and a deck of cards, soaking up the sun while sitting on the green grass with music softly playing in the background.
Home is the Congress Center, with countless editions of the music festival "Zlatno Slavejche", whose amazing songs I still sing to this day. No matter what happens to this place, the memories of the iconic round lights on the ceiling and the vibrant purple chairs will forever be with me.
Home is GTC, the place where I used to go with my mom and dad, when I was little, for our Sunday evening stroll, which always ended up with me begging for donuts from the main square.
Home is my university, with whom I have a love-hate relationship. There is love when I get lost in the mazy stairs which look like they go into nowhere and I somehow find a photogenic little corner, or when it's autumn and the large windows from our classrooms offer us an amazing watercolor-type view. But, there is hate when I have late lectures, or the cantina isn't open.
Home doesn't have to be a physical place. To me, home are my friends, whether we're having coffee on a sunny Saturday in an overcrowded cafe, or it's movie night and we end up having bizarre conversations until 2 AM.
I now know why I appreciate traveling so much because I know that at the end of the day I'll return home, in Skopje, where I'm the happiest.
Wearing: Irina Tosheva | Collection "Home"
Photos: Angela Petrovska
Location: Congress Center

Каде е дома за тебе?
За мене, нема само еден одговор на ова прашање.
Дома е Скопје.
Дома е Гратски парк во пролет и лето, со лимонада од Вело Кафе и партија макао, иако секогаш ги заборавам правилата.
Дома е Универзална Сала, со безброј изгледани изданија на "Златно Славејче" и до-ден-денес потпевнати песни. Без разлика каква и да е судбината на ова место, секогаш ќе ми остане во сеќавање морето од округли светилки и виолетови седишта.
Дома е ГТЦ, местото кое го шетам уште од детенце заедно со мајка ми и татко ми, што секогаш завршуваше со молење за мини-крофни од Плоштад.
Дома е мојот факултет, со којшто имам love-hate relationship. Понекогаш се сакаме, кога успевам да се изгубам и по пат да најдам фотогенични ќошиња, кога е есен и огромните прозорци ми го крадат погледот. Но, понекогаш и се мразиме, кога имаме доцни предавања и кога бифето не е отворено.
Дома не мора да е физичко место. Дома за мене претставуваат и моите пријатели, без разлика дали сме на кафе во преполно кафуле на сончева сабота или гледаме филмчиња и правиме најбизарни муабети во 2 часот по полноќ.
Ги ценам патувањата бидејќи знам дека секогаш на крај се враќам дома, во Скопје, таму каде што сум најсреќна.
Носам: Ирина Тошева | Колекција "Дома"
Фотографии: Ангела Петровска
Локација: Универзална Сала